بنده اعلام می کنم که در سلسله برنامه های خرسند سازی خودم، کمی هم  کدبانو گری که نمی شه گفت (چون بین اطرافیانم فقط من این کارها رو نمی کنم. نیلی جون سلام !)، ولی ماجراجویی به خرج داده وبعد از مدت ها پیتزا و برای اولین بار تارت میوه درست کردم. از همین تریبون از پودر خمیر پیتزای آماده رشد و از نان تارت آماده نانالی (بله این یک پست تبلیغاتی محسوب میشود) تشکر می کنم که قسمت کدبانو گری قضیه را برایم راحت نمودند. در پی این موفقیت عظیم، همسر گرامی فرمودند که دیگر لب به پیتزاهای بیرون نخواهند زد زیرا که عمراً به پای پیتزاهای مرمر جونشون نمی رسه. نتیجه تارت هم امشب که با دستی پر از تارت خانگی به مهمانی عمه جانم بروم مشخص می شود. یاه یاااه.

قسمت ماجراجویانه هم این بود که کرم پاتیسیر پختم. من کلاً رابطه خوبی با خمیرها و کرم ها ندارم و به نظرم این از بدو تولد در تقدیر آدم نوشته شده که خمیرها و کرم هایش خوب در بیایند یا نه. خلاصه که من آدم خمیر باز و کرم بازی نیستم کلن. ولی این کرم پاتیسیر چه راحت بود و عجب خوب از آب درآمد! بروید و این سایت  www.allrecipes.com را دریابید و دستوراتش را به کار بندید و از رنج و عذاب به در آیید که همانا شما و خودمان از رستگارانیم!