خب ما تا پیش از این در خانه اینترنت نداشتیم. چون اولا حتی فرصت روشن کردن لپتاپ هایمان را نداریم. ثانیا اصلا نیاز نداشتیم. تا 5 عصر سرکاریم و ایمیل و وبلاگ و بازی و خبر و خرید و نت بانک و جستجوی هر چیز لازمی... خلاصه همه امور اینترنتی مان به خوبی می گذرد. تا اینکه یک مدتی کوتاهی چند مورد پیش امد که مثلا ساعت 11 شب پول جابه جا کنیم یا حتما فایلی را ایمیل کنیم یا پرواز چک کنیم و مواردی از این قبیل. فشار آن چند مورد تا حدی بود که به این نتیجه رسیدیم که اگر اینترنت نداریم از گشادیمان است و لازم است که داشته باشیم. خلاصه به لطف پارس آنلاین  خیلی سریع و راحت و بی دردسر مودم خریدیم و یک سرویس خیلی خوب گرفتیم و فعال است. اما مشکلی که داریم این است که نمی دانیم باهاش چکار کنیم! از روزی که سرویس خانه وصل شده هیچ مسئله ای پیش نیامده که اینترنت بخواهد! تا الان تنها کار مفیدی که کرده ایم این بوده که من با وایبر با لاله صحبت کرده ام و احسان آمار هواپیماهای ایالات متحده را درآورده!! یعنی شما بگویید محض رضای خدا حتی اگر فیلم و موسیقی دانلود کرده باشیم. یا با کسی گفتگو. یا اگر لازم شده باشد دنبال چیز خاصی بگردیم. هیچ که هیچ.

شرط می بندم که مثلا اگر همین امروز شارژ سرویس ما تمام شود، همین امشب خبر می رسد که مردن و زنده ماندن یک نفر به وایرلس خانه ما بسته است!