خب، فکر می کنم الان دیگه میتونم درباره همه اتفاقات این اواخر بنویسم.

جریان اینطوریه که همسر هزیزتر از جان قراره برای 2 ماه برای شرکت در یک دوره آموزشی بره به خارج از کشور. و بعدش که برگرده مدیر شعبه شمال موسسه می شه و ما باید برای 2 سال بریم در یکی از بنادر شمال کار کنیم و اونجا زندگی کنیم.

دوره آموزشی اوایل (شاید هم اواسط) آپریل شروع میشه (یعنی هفته دوم فروردین به بعد) و ما قرار بود هفته اول-دوم فروردین ازدواج کنیم. ولی من به خانواده ام گفتم که برام اصلاً اصلاً و اصلاً قابل پذیرش نیست که احسان چند روز بعد از عروسی بره و 2 ماه نباشه و من کلی آرزو دارم برای اول زندگیمون و اینطوری اصلاً انگار نه انگار که زندگیمون شروع شده و ... خلاصه کلی آه و ناله کردم (که البته دروغ هم نبود) و دوست هم ندارم برنامه عقب بیفته و از طرفی ما دوتا هم دیگه داریم میمیریم واسه اینکه با هم زندگی کنیم و دیگه هر روز دیدن و باهم از صبح تا شب بیرون بودن برامون بس نیست و راضیمون نمی کنه و می خواهیم باهم زندگی کنیم (با جیییییییییییییییییغ بخوانید) و ...اینها. خلاصه قرار شد اواخر بهمن ازدواج کنیم و (اشاره به 2 پست قبل از این) مسلماً الان که نمیشه برای بهمن سالن پیدا کرد و به جای عروسی یه عقد کوچولو توی خونه می گیریم و مهمون کم دعوت می کنیم و برای شام میریم بیرون و ... باورم نمیشه که همه چیز اینطوری داره پشت سرهم ردیف میشه...

از دیروز هم شروع کردیم به گشتن دنبال خونه و البته دیگه خیلی سختگیر نخواهیم بود چون قرار نیست بیشتر از 6-7 ماه توش زندگی کنیم و بعدش میریم مازندران زندگی کنیم دیگه.

ضمناً من در حال حاضر در مرخصی 1 ماهه به سر می برم برای تمام کردن پایان نامه و الان 10 روزش به بطالت گذشته.