امروز 27 سالم تمام شد (:
تولد پاسالم رو یادمه؛ هرگز فکر نمی کردم روزی به اون شادی رو دوباره داشته باشم، رتبه خوبی آورده بودم و دنیا به کامم بود.
و امسال،
مقادیر زیادی پول، 3 تا بلوز خوشگل، 1 پیراهن خیلی ملوس، 1 شال معرکه، 2 تا رژ لب و 1 جعبه شکلات هدیه گرفتم، یام یام !!!
اما...
بهترین هدیه، قلب مهربون و دست های گرمی بود که در پناهشون همیشه شاد و در امانم.
از خدا ممنونم که عشقی که رویاش رو داشتم بهم هدیه داد.
ازش ممنونم برای بودنت، عزیزم، محبوبم، مرد من...
۲ نظر:
چه خوبه مریم که تو هم به اندازه من خوشحالی... چه خوبه حس خوشبخت بودن نه؟ من که شخصا زیاد بهش عادت ندارم. برای همینه که هی متعجب میشم!
من این نوشته ی زیر کارناوال زندگیت رو خیلی دوست داشتم
ارسال یک نظر