خب تکلیف استخدام نیروی جدید تعیین شد.
کسی رو استخدام نمی کنند.
رسماً نگفتند، ولی وقتی حقوقی برابر با نصف حقوق کنونی کارشناسانی مثل من رو بهشون پیشنهاد می کنند، مسلم است که آنها نمی پذیرند!
عصبانی ام.
به همه گفتم "باشه، مشکلی نیست. فقط کسی انتظار نداشته باشه که من پروژه هام رو به موقع تحویل بدم. تا وقتی چنین انتظاری نباشه، من مشکلی ندارم."
من و همکارام امسال رو سال آرامش نام گذاری کردیم. قرار شد برای تمام کردن کار خودکشی نکنیم. بیش از حد اضافه کاری نکنیم و خودمون رو با هیچ کس (یعنی قبله عالم به طور خاص-مراجعه به پست قبلی) درگیر نکنیم. وقتی نمی خواهند بفهمند، چرا باید پدر خودمون رو دربیاریم؟
عصبانی ام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر